Aden'e Mektuplar 3 Şiiri - Hatice Kübra

Sabahı yazmanın vakti geldi de geçiyor dostum.

Eskiden, kendimden gidecek olsam, geceyi beklerdim.
Şimdi, ne kendime gelmek, ne kendimden gitmek için geceleri beklemek anlamsız.

Güneşe sarılmak, kayan yıldızları saymaktan daha iyi gelir belki. Ne dersin?

Bilmiyorum Aden.
Bu sabahla birlikte kaç sabahı daha yüklendim, gecenin sırtından alıp da.

Seversen diye beni, kurduğum her cümlenin sonunda bir kez adını söyledim.

Dünyanın her gün, aynılığı bize ayrılık getirmez di mi?
Korkuyorum çünkü.