Ben İnsanım,
Ben ki Adem’in nesliyim,
Kimi aşkla yanar, nur olurum,
Kimi hırsla dolar, kör olurum,
Sözüm varken Bezm-i Alem’de,
Ahdimi bozarım,
Faniyi alır, bakiyi satarım.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Gönül dostu; Güzelliklerin her türlüsünü bulan yolunu gösteriyorsun. Çok güzel. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...
Başımıza ne geldiyse! ...
Adem babamızın nefsinden geldi
Belkide ömür senaryosu böyle gerektiriyordu
Nefsini dizgin leye bilene aşk olsun
İnsan oğlu ne olmadı'ki, hangi dona girmedi'ki
Çok güzel bir çalışma elinize gönlünüze sağlık
Saygılarımla! .............10 puan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta