İnsan...Âh İnsan!...Kaç savaş gördün,kaç felâket, kaç ölüm...
Kaç bâdire, kaç ihanet, kaç işkence,kaç zulüm...
Tamahkârlıkla,ihanetle,kibirle yoğururken cihanı;
Kime yükleyecek beşeriyet onca zalimin günahını..
Ey Âdem zürriyeti, ey beşer oğlu beşer!
Hangi mâhluk cinsi için tutar toprağı eşer!
Bir Eşref-i Mahlukat ki mahluklar yüzün dönse ar eder
Dünyayı cennet eylesen onu da tarumar eder.
Zulmederken edvara, hangi nûr inecekmiş o bed yüzüne
Öyle utanmaz bir yüz ki Tanrı murdar etmiş yeryüzüne...
Katlâ ile doldurulurken şimdi sayısız makber
Bir mikrop ki Yâ Râb gömülür; bilâ Allah-u Ekber!
Kayıt Tarihi : 10.5.2020 12:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!