Alnımda ki yazı karadan kara
Hem yürekte hem bedende yara
Bıktım usandım sara sara
Ulanırda ulanır bir biri üstüne
Umutları yuttu bir kör kuyu
Bu hem alın yazısı hem de benim akılsızlığım
Umutlarım tükendi hala devam ediyor yalnızlığım
Yavaş yavaş ortaya çıkıyor cahilliğim haksızlığım
Meğer ulu sözü dinlemeyen uluya kalırmış
Karışmayın bana ben bu işin kitabını yazdım
Şu yalancı dünyada hiç gülemiyorum
Dilediğimce bir hayat süremiyorum
Bazen ne yapacağımı bilemiyorum
Kime ne diyem bütün suç benim değil mi?
Gerçekleri unutup hayal kuruyorsam
Saat gecenin ikisi olmuş
Ve ben hala oturuyorum
Perdeyi hafifçe aralayıp
Dalgın, dalgın sağa sola bakıyorum
Sokak lambasının çevresinde uçuşan sinekler
Bir görünüp bir kaybolan yarasalar
Yüzlerce insan içindeyim.
bakıyorum ama görmüyorum.
görmüyorum hiç birini.
Bir hayalin peşine düşmüş gözlerim.
Ne o var
Ne de uzaktan yakından ona benzeyen.
Saatler yarımı göstermeden
Gitmem lazım
Gitmeliyim
Çünkü söz verdim.
Gözlerim uykuya dargın olsa da
Kurda kuzu teslim eder gibi
Oralarda koyup geldim seni
Ne halin varsa gör der gibi
Oralarda koyup geldim seni
Kara zindanlara atarcasına
Sıkıntımı ne bitirdin ne de dindirdin
Sevdiklerimi sinir atına bindirdin
Vallahi puanımı sıfıra indirdin
Sus artık sus ey dilim
Kalmadı hiç bu işin şakası
Gülüüüüüüüm gülüm
Bakma sen benim bu halime
Bakma donukluğuma
Bakma suskunluğuma
Suskunluğum
Başımı koyar koymaz yastığa
Dalar giderim karanlık boşluğa
Bir çırpıda ulaşırım
Beynime kazınan
Yüreğime yazılan
Aşk diyarı Konya ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!