Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Ey Rabbim!
Kaderime ne yazarsan yaz, baş üstüne
istemezsen koymam ben taşı taş üstüne

Allah izin vermedikçe sizi kimse böldüremez
Ölüm gelse de çiçeklere tohumu öldüremez.

Başımıza gelenler bilmem hayır mı şer mi
Eğer Allah istemişse bize söz düşer mi

O Allah ki seni sever ve sana yar
Kim eyleyebilir dünyayı sana dar

Gülmelerim eski gülmeler değil,
Eski dostlar düşman şimdi,
Kardeşlerim çook uzakta
Nedense hepsi aynı tuzakta
Düşmanlığa mı üzülsem, vefasızlığa mı
Kalabalıklar içinde düştüğüm yalnızlığa mı

Geç anladım yol uzun, köprü yok, su derinmiş
Bu yolda bedel ödemek değişmez kaderinmiş

Ne dünyanın parasındayım ne milyonunda
Katlanırım ben Allah razıysa işin sonunda

Özletmeyi anlat bana
Özlemeyi ben bilirim
Sevilmeyi anlat bana
Üzülmeyi ben bilirim

Gelir misin bekleyince

Hakettiğin yer ne geniştir ne de dardır
Gördüğün değer hissettirdiğin kadardır

Ruhum asi bir yolcu, dünya bir handı
Menzilim rıza lillah, yol imtihandı
Ey zalim! Zulmün bana rüzgar gibidir
Asıl nefsim bana fırtınaydı tufandı

Ruhum asi bir yolcu, dünya bir hanmış
Yolum dikenli bir yol, dert imtihanmış
Büyük zannederdim derdini dünyanın
Dünya derdi rüzgarsa, nefsim tufanmış