Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Bana canım dedin, ölesim gelir
Ölüp ölüp sana dönesim gelir
Yolunu gösteren meşale gibi
Ellerinde yanıp sönesim gelir

Sen sevdin hayata hevesim gelir

Sensiz gözlerim kör ruhumda perde
Dert denir mi hasret yoksa o derde
Ne köşk isterim ne sarayda gözüm
Neyleyim senin olmadığın yerde

Senle buldum şu hayatta olmazsa olmazımı
Ey sevgili; sen ol ki ben de olayım, olmaz mı?

Sanma ne ölümden ne bu asırdan korkuyorum
Asıl ben ölümden sonraki sırdan korkuyorum

Ölüm günü ne sondadır ne baştadır
Her yaşayan her an öleceği yaştadır

Kaç sene ömrüm varsa aşmak istiyorum
Ben artık ölümle vedalaşmak istiyorum

Üzülürsün aklına gelince harcamadığın malın
Ölürsün cebin yok, ellerin bağlı ve ayağın yalın

Gidersin geride kalır altın, gümüş, bakır.
Gömülürsün ruhun bile o gün seni bırakır

"O" eşi benzeri olmayan yegane Rabb'tır
O'ndan başka Rabb arayanın hali haraptır

Öyle bir hayır yap ki zaman dursun bugün
Hayrını istemeyen şeytan kudursun bugün

Çok değersiz bir dünyada, çok değerli bir dünyayı kazanmak akıl işi değildir, Rahmet işidir.

(Adem AYAZSIN)