Bilmezsin nasıl da çatal dilliydi, ayrılık denen yılan
Bitmeyen bir tıslamanın aralığında çaresiz
Ellerim böğrümde kalakalmıştım öylece
Üzüm şırasından mı yapılmıştı pekmez denen şey
Yoksa bağ bozumu hayallerinde gezinen koruktan mı
Kolluk seslerine karışan akşamların zift karasında
Kuşluk vaktine inat edercesine
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta