Adam çarığını ters bağladı epey yol yürümüştü örselenen topuklarından kan sızmaya başlamıştı artık.
.On adımdır kendini izleyen iki küçük siyah gözü fark etmemişti..O bir kara karıncaydı..Öyle merakla adamı inceliyordu garip.. Onun bu biçare haliyle hala yürümeye uğraşmasına şaşırmıştı duraksız nefes nefese.. Hele bir bak beni adem, cılız bir ses meraklı Adam döndü ufacık bir karınca..Şaşaladı ne dersin ey biçare karınca izliyorum seni dedi karınca ..?
Şurdan beri on adımdır bakıyorum hala sürürsün yılgın ayaklarını menzile gideceğini bilmeden ..
Güldü adam üstelik bu çölden çıkmam için daha ne kadar gideceğimi bilmeden değilmi..
Karınca güldü bu ayaklarla bu kurumuş çatlak dudaklarla bu sıska bedenle sen bu çölü geçemezsinki..
Karınca biraz durumsadı benim dikkatimi çeken hala gözlerindeki ışık ve sendeki azim pes etmemek.
.Bu sendeki azimden bana da versene, ya da nereden aldın bende gidip alayım..Gülümsedi karıncacık ben biraz yürüsem yorulurum su ararım yiyecek nevale ararım dinelir kalırım yol gitmez ayaklarım..Ama sen aç bilaç hala önüne bakıyorsun ve yürüme gayretindesin...
Tamamını Oku
