Adam Ve Kadın Şiiri - Emin Kepenek

"Sen" dedi adam
boğazındaki düğümü çözüp,
"Elvedanın eşiğinde
korkulu heyecanımsın.
En yukarıya,
en aşağidakinin acizligi için,
Ettiğim tek duamsın...
Kalemi elime aldıgım vakit istemsizce,
Yazdıgım tek kelâmsın.."
Boğazı düğümlendi adamın, sustu...
Kadın bunu fırsat billip zehir kustu...
"Sen! " Dedi öfke ile..
"Bir kez olsun hayattan cesaret dile,
Gözlerimi oysalar benim,
Canını düsünüp beni görmezsin bile..
Tek derdin sevilmek senin,
Ama önce sevmen lazım karşılıksız, etmişcesine tanrıya yemin.
Herşey iyi hoş,
Dertler yok iken bakarsın da mayhoş,
Ne diye zoru görünce kalbin oluverir bomboş? ..."
Kadın sustu,
Adam artık 'adam' değildi,
Bir nefret yüreğine pustu...
"Git" dedi "öyle ise"
"Bu sen değilsin, karşımda duran.
Sanki içi olmayan bir elbise
Zaten hiç sevmemiştim,
Hep başkalarını görüp imrenmiştim.
Ben de zaten 'git' diyecektim
Denk geldi bu gidişe.."
Döndu adam sırtını kadına,
Lanet okudu kadın adamın adına.
Adam ne laneti duydu
Ne de kadını unuttu...
Kadının ağzı doldu
"Oh" dedi,
"Zaten boş bir umuttu