Ya hayallerimiz zamansızdı ,
yada zaman acımasızdı...
Gülmeyi bilmedik belki adam gibi , belkide bilemedik sevmeyi...
Ya da haddinden fazla sevdik
Belki onun için çok çektik.
Ya çektiğimiz acılar ,
dürüstlüğümüzdendi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta