Adam Değildir Şiiri - Özay Demirkaya

Namerde olup ta maşa
Kayıran adam değildir.
Onun sofrasında aşa
Buyuran adam değildir.

Günah çekici ve güzel
Nefsine hâkim ol evvel
Harama uzatıp ta el
Dokunan adam değildir.

İçki sohbete vesile
Konuştukça biter çile
İçip içip te nafile
Bağıran adam değildir.

Kahvede yiyip sopayı
Almayıp ta bir ders payı
Gelip evde palavrayı
Savuran adam değildir.

Yurdunda sürgünsen bile
Yine ondan azat dile
Kaçıp başka bir düvele
Sığınan adam değildir.

Kendin bulma yaklaşıp ta
Sav belayı dağ aşıp ta
Vacip olandan kaçıp ta
Sakınan adam değildir.

Açken bir hane yakını
Doyurup yatar karnını
Yansa kalpsizin yorganı
Uyaran adam değildir.

Çaresizim diye diye
Bu isyan edişin niye
Acze düşüp telkinciye
Çağıran adam değildir.

Âleme nasihat eder
Kendisi olmadık halt yer
Özüyle sözü beraber
Olmayan adam değildir.

Divaneyim bir gün ola
Terk eden çark eder yola
Kim diye vefasız kula
Bakınan adam değildir.