Adam Şiiri - Çağrı Murat 2

Bir adam düşünün; on beşinde.
Bu ne böyle; ne perhiz ne lahana ne bir turp.
on beşinde mi olunur ki adam?
Sahi ne demektir ki adam olmak, on beşinde olunamaz?
Sabahleyin işe gidip akşama kadar it gibi çalışmak mı veya yan gelip yatmak, fosur fosur uyumak mı?
Eğer sizin ideal gördüğünüz şeylerse adam olmak.
Ben olamam onu ne yirmimde ne kırk beşimde.
Zaten hayat kısa, üç kuruş para biriktirip her hayvan gibi çiftleşmek, üremek ise adam olmak.
Bu anlam yalnız sizde değil.
Bir gonca koklamak, biraz huzur belki şiir yazmak; belki şiir olabilmektir adam olmak.
hepimize yeter de dünya, ah şu sıradan yarışlarınız olmasa.

Sahi neyin yarışı bu, ne için savaşıyorsunuz?
Büyük adamlar savaşlardan çıkar mı, diye?
Yarışmayan yenilmezse eğer nerede kaldı ki büyük adam olmak?
Neyin büyüklüğü, neye böbürleneniyorsun?
Sen kan, kemik, birkaç fikirden ibaretsin de ben miyim çürük?
Öyle işte!
Bir adam düşünün; on beşinde.
Boş vakitlerinde şiir yazsın,
Bir hatuna tutulsun günün birinde.
Onun için bir dünya yaratsın, bünyesinde.
Düşünün ki, öyle bir adam.
Gece geç yatsın, uyansın sabahın beşinde.
Buz gibi ayazda sanayideki dükkanı açsın,
Çayı demlesin, beklesin talaşların içinde.
Akşam olur sonra belki, koşar kötürüm anasına.
Sonra ona bir çorba yapsın, dalsın düşler alemine.