Adam Şiiri - İsa Efe

Oturduğu yerden yavaşca doğruldu adam.
Elini cebine attı ve yeniden başladığı sigaradan bir tane daha yaktı.
Tütünün dumanını çekerken içine , küllük yaptığı avucuna baktı.
Umut ve sevgi dolu yılların, ellerinin arasından nasıl kayıp gittiğini düşündü.
Ve kaldırdı başını, inadına yürümek istedi.
Kendisiyle konuştu sonra; 'hadi toparlan, kalıyoruz' dedi ve gecenin karanlığında 'avazı çıktığı kadar' sustu...