Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
MİZAHİ BİR ÜSLUPLA YAZILMASINA RAĞMEN KENDİSİNİ OKUTTURUYOR.
ADALET SURE-İ RAHMANDA DÖRT DEFA ARKA ARKAYA;'MİZAN' VURGUSUYLA GELİR Kİ BÜTÜN KAİNATIN DÜZENİ, NİZAMI ADALET-İ İLAHİYEYE VE ONUN DEVAMLILIĞINA BAĞLIDIR. İNSANLARIN ADALETİ O KISTASLARA BAĞLI KALDIĞI SÜRECE GERÇEK ADALET OLUR! YOKSA DALALET VE ZULÜM OLUR! ZİRA HER HİKMETİN VE MASLAHATIN BAŞI; ALLAH KORKUSUDUR! ONUN HAKİM OLMADIĞI BELDE VE BÖLGELERDE BEŞER KORKUSU HAKİM OLUR Kİ BU DA EN BÜYÜK MUSİBETLERİN DAVETÇİSİDİR.
HAYIRLI ÇALIŞMALAR.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta