Tüm manalar kokuşmuş,
Gönlün derinliklerinde ne varsa,
Çarnaçar bırakmıştı cehalet..
Zihinlerdeki cevelanın neticesi
Kelimelere yansıtılmış hakaretler
Gümbür-gümbür işitilmeye başlamıştı..
Hâlbuki varlığın yegâne sebebi;
Muhabbet, Aşk şefkat yumağından
Açıldığı biliniyordu..
Herkes biz bize diyordu amma,
Aşk onları diz-dize getiriyordu.
Bazen dizler istemeden delindiğinde;
İhtilaflar muhtelif olmaya başlıyor,
Sınırlar ihlal ediliyordu..
Aşk için eller açıldı dualar göklere yükseldi
Aşkın boynu bükük, şefkati işaret ediyordu..
Şefkat, kaf dağının müntehasına çıkmayı istedi.
Gönül meydanına adalet kılıcını getirdi,
Aklı ortaya koydu ikiye böldü.
İhtiyar ve iradenin elleri çözüldü
Aklın yarısı kalbe diğer yarısı iz’ana verildi
Mantık hakem olmuştu.!
Kalp görünürde kaybetmiş,
Şimdilik heva-heves kazanmıştı.
Hakikat ise susmayı tercih ediyor,
Büyük bir mahkemenin kurulmasını bekliyordu.
Çünkü adalet yerini bulacaktı..
14.03.2022
Kayıt Tarihi : 14.3.2022 18:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)