Adalet Şiiri - Ali Akça

İnsanda evrensel ahlâk arar us,
Kul hakkı kişide en derin kâbus,
Hakkı teslim etmek ilahi namus,
Hukuka verilen demdir adalet.

Haksızlık can yakıp yürek kanatır,
Bir ömür boyunca vicdan sızlatır;
Yanlış hüküm kalbe vurulan satır,
Hızır gibi bir âdemdir adalet.

Mevki, makam, para, kibir, itibar;
Bozulmaz doğruysa ölçü ve ayar,
Ondan mutluluk, bir güven doğar;
Yüceltir insanı erdemdir adalet.

Sabırla beklenen o hak duygusu,
Çölde nur misali vahadaki su;
Herkese elzem hükmün doğrusu,
Ruhu temizleyen zemzem adalet.
Bağımsız bir yargı girmez her renge,
Şaşırırsa hukuk, bozulur denge;
En büyük hazine, en büyük bilge.
Hakka koşan bir eylemdir adalet.

Haksızlık var ise, kaybolur huzur,
Tıkanan damara akmaz kan kurur;
Kestiği parmağın neşteri olur,
Yaralara çare, merhemdir adalet.

Yalnızlık insanda karanlık gece,
Üstüne acıyla keder binince;
Allah’tan da umut kesilmeyince,
Mutluluk saçan meltemdir adalet.

Hak, hukuk, adalet temeldir mülke,
Evrensel kurallar en temel ilke,
Taraf gözetmeyen terazisiyle,
Cihanda sarsılmaz sistem adalet.