Gecenin ortasında bir ada…
Adada ben; yalnız ve yorgun…
Tüm sözcükler bitmiş…
Tüm ateşler sönmüş…
Yıldızlar yok olmuş…
Koyu karanlık içinde ağlamakta
Korkmuş çocukluğum…
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Sağolun, Canan hanım... Evet bazen böyle bir adaya düşmüş gibi hissediyoruz kendimizi...
Teşekkürler İsmail Bey. İçimdeki çocuk size teşekkür ediyor...
İçinizdeki çocuk adada şiir güzelliğinde oynasın
Yüreğinize sağlık ,bazen yalnızlık dört bir yanını kaplar insanın öyle ki, kendimizi ıssız bir adaya düşmüş gibi hissedebiliriz işte bu şiirde koyu bir yalnızlık var..kutlarım Yürek sesiniz daim olsun Gülsevin hanım tam puan 10
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta