Bazen kendi kendimize çekilmez kılıyoruz hayatı.
İnsana bahşedilen üstün ve güzel meziyetlerin yanında zaafımızı da barındırıyoruz içimizde.
Zaaflarımıza dair bugüne kadar çok şeyler söylenegelmiştir, kaldı ki birçoğunun adı da konmuş durumda.
Güçlü bir iradeye sahipsek ya da akılcı düşünürsek bu zayıf yönlerimizi yok edemesek bile kontrol altına alabilmemiz mümkündür.
Bana göre en vahimi sahip olma duygusu.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




İçinde bulunduğumuz ayda,sözü edilen ilkel duygulardan sıyrılmamız gerekirken..gereği yapılıyormu..asla..insanlık şekil üzerinde durdukça,işte böyle manevi hazlardan uzaklaşacak..ne yazıkki..aklını ve yüreğini aynı anda işletebilen şairime selam olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta