Ad konmamış birlikteliğe şiirler - 2

gül bahçenden de geçtim seherde şeyda bir bülbülle sevgiyi söyleyerek kulağına
sen uyuyordun en güzel yatakların içinde en vahşi kızıl giysilerinle
rüyalarına giriyordum destursuzca teklifsizce ifritler gibi kesiyordum yollarını
kaçamıyordun sarmıştım bütün yönlerini ürkek ceylanım benim akıllım kaçamıyordun

senin yüce dağların vardı soğuk şehirlerin birinde başında her daim kar vardı
benim bakışım güneşti eritirdim karını, granitten yüreğini kırardım sözlerimle
gönlünün kırık parçalarından bir şehir kurardım neden sonra sana başka bir dünyada
sen beni anladığında,kaçmadığın başka sokaklardan başka aykırı adamlarla

bütün sonbaharlar içimde başlardı sonra şehrin merkezinden arka sokaklara taşardı
rüzgar senden eserdi,yapraklar sen başka şehre gidince ağlamaktan sararıp solardı
dua ediyordum sana yüreğimin bütün çocuklarıyla tüm hacet kapılarında
tek kokun gelsin,gelsin soluğun diye uzaklardaki kenan yurdundan haberin var mı