Bırakmadınız bir damla huzur.
Yıktınız viran ettiniz tarumar.
Tek çiçek kaldı çölde.
Ayağınızla ezdiniz böyle.
Yapıştı üstünüze.
Hiç ayrılmasın daima sizde.
İsminiz akrepti.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta