Aciz Kul'lar Şiiri - Hasan Hazani

Medeniyim derde yobaz yaşıyor
Cehaletin görmez aciz kulları
Sanıyorki bir fazilet taşıyor
Cehaetin bilmez aciz kulları

Nere gider şaşkın bilmez yolları
Kimlere açılır ayak, kolları
İlim, bilim bilmez giymiş çulları
Cehaletin demez aciz kulları

Yatıyor hürafa döşek'lerinde
Gider, gelir kapı eşik'lerinde
Sallanır nenniler beşşik,lerinde
Cehaletin vermez aciz kulları

Başında türbanı eteği mini
İki karış uzun boyları,eni
Kimseyi beğenmez görmez kendini
Cehaletin sormaz aciz kulları

Boyasız, cilasız çıkıp gezemez
Maskaraya benzemişte sezemez
Altı, üstü bir, birine benzemez
Cehaletin uymaz aciz kulları

Havalı geziyor arkaya, geri
Kendini sanıyor bir melek, peri
Dönmez yollarından bakmaz ileri
Cehaletin durmaz aciz kulları

Aklı sıra moderince biçimde
Bakınırda yaşar bağnaz seçimde
Beyni hasta yara, bere içinde
Cehaletin sarmaz aciz kulları

Ümmetci olmayı kurtuluş sanar
Umakcılık edip ekmeğin banar
Hoca'ya, dede'ye inanır kanar
Cehaletin aymaz aciz kulları

Hazani der bunlar arap sevdalı
Dinlerler asırlar yalan, mavalı
Çalarlar defleri, zili, kavalı
Cehaletin onmaz aciz kulları.
(h.hazani)