Ölüyoruz zamanla hepimiz
Kimimiz yaşlılıktan, kimimiz yalnızlıktan
Kimimizin bedeni yorulmuş kimimizin ruhu
Bazılarımızın nefesi tükenmiştir,
Bazılarımızın nefes alacak gücü
Sokak lambalarının bile sokakları aydınlatamadığı,
Hiç kimsenin hiç kimseye kendini anlatamadığı,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Sokak lambalarının ışığı kadar bile kendini aydınlatamamış bir insan sürüsüne mi dönüştü toplum?
Bu şiir değil ki, evrensel başkaldırı! Yüreğim kelimelerinizden usulca öpüyor.
Çok teşekkür ederim. Beğenmenize sevindim:)
Bunu bende hep soruyorum "yaşıyor muyuz"
Emeğine yüreğine sağlık şairem. Beğeniyle okudum.
Saygılarımla
Çok teşekkür ederim. Beğenmenize sevindim:)
teşekkürlerr
teşekkür ederimm
Aşklar yangın yeri...
Hep yanlış insan yanlış aşk
Iyiler yalın kalırmış
Kötüler unutulur
Âciz lik insana yakışırmış.
Selam saygı ve tebriklerimi sunuyorum.
teşekkür ederimm
Aşksız bir beden, bir kadavradır…
Ruhsuz bir cesettir içine doğmayan sevgili…
Sevgilinin yokluğu, bir hicran, bir hüsran tın tın inleyen bir dipsiz kuyudur…
Tebrikler
teşekkürlerr
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta