Acıyorum iki gözüm acıyorum,
Kendime çok acıyorum,
Kendime yaptığım yanlış kararlarıma acıyorum
Ellerimle yıktım geleceğimi,
Kendime çok acıyorum.
Ellerimle hayallerimi sana verdim,
Bir daha eski ben olamayacağıma yanıyorum,
Arıyorum iki gözüm arıyorum;
Kendimi arıyorum.
Engin denizlerde kaybettiğim yıllarımı arıyorum.
Acıyorum iki gözüm,
Saf olan kalbime bir daha kimseye
güvenemeyecek olan halime acıyorum,
Herkesi kendim gibi saf bildiğim vicdanıma ağlıyorum.
Yaşamamak bu kadar zor olmamalı,
Şu çaresiz kalbime acıyorum;
Çünkü bir daha eskisi gibi
kimseye güveni olmayacak,
Ömrüm boyunca sadece
ona helalim demiştim,
Kendimi arıyorum gözüm kendimi.
Ellerimden kayıp giden :
hayallerime, umutlarıma acıyorum,
En çok da neye üzülüyorum biliyor musun?
En çok da beni bir başıma bırakıp giden
sevdiklerime acıyorum.
Acıyorum iki gözüm,
Boşu boşuna kendimi kaptırdığım hayal olmayan
hayallerime acıyorum
Yok olup biten gençliğime yanıyorum,
Acıyorum iki gözüm acıyorum,
En çok da kendime acıyorum.
Yakup Köstekci
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!