Acıtır içimde derinlerde bir yeri hala adın hiç rahat vermez yerli yersiz gelip aklıma
Şaşar o içimdeki terazi seni koyduğum kefe ağır basar hep eğilir ruhum o tarafa
Kanatır dizimi düşe kalka yürüdüğüm dikenli yolların onca yara bere kimin umrunda
Saklanır gururum konu sen olunca ruhumsa utanmaz bir çocuk soyunur yeniden hemen aşka
Eğdirir başımı yere o yokluğun boynumda bir urgan öylesine hoyrat öylesine buyurgan
Neyleyim kalp bu anlaşılmaz düşse de akıllanmaz bazen içten içe tuhaf bir haz duyar acıdan
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta