Acıtır içimde derinlerde bir yeri hala adın hiç rahat vermez yerli yersiz gelip aklıma
Şaşar o içimdeki terazi seni koyduğum kefe ağır basar hep eğilir ruhum o tarafa
Kanatır dizimi düşe kalka yürüdüğüm dikenli yolların onca yara bere kimin umrunda
Saklanır gururum konu sen olunca ruhumsa utanmaz bir çocuk soyunur yeniden hemen aşka
Eğdirir başımı yere o yokluğun boynumda bir urgan öylesine hoyrat öylesine buyurgan
Neyleyim kalp bu anlaşılmaz düşse de akıllanmaz bazen içten içe tuhaf bir haz duyar acıdan
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
