‘’…derken durgunluk gibi , yalnızlık gibi ; çoklarının adını duyar duymaz ürktüğü bir cennete getirildiğimi söylediler.
yaşamak daha güzel olacak mıydı burada veda bile edemeden ayrıldığım gurbetimden, şimdilik hiç fikrim yok .
en son neredeydim ben ve onca isteğimi , tutkularımı, imbatı bol gecelerimi kim yerinden etti ; bilmiyorum.
karşıdan bakanların gizemli gördüğü bu griliği içten uğraşlarla sevmeye çalışıyorum.
yüzüm şu karşıki evin duvarlarından ayrık değil; yıkık, kirli ve kendine küs…
şu dereye bıraktım gözyaşlarımı. birkaç gün içinde kaynağını kuruttuğu için şaşkın o da .
ne yapacağım hiçbir işime yaramayacak olan bu melankolik yüreğimi?
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta