/açılır kapı,
doğumumu görürüm, çıkarım o kapıdan adım-adım yürürüm/
üstüme nasıl nisan tozları yağıyor, yani öyle çoktur ki bahar
işte böyle yürüsem diyorum bahardan çıkıp, kışlara kadar
sararmış yapraklardan, kurumuş pınarlara yağmur eksem
kış kapılarına varmadan çatlasa dudaklarım, kar suyu içsem,
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
