/açılır kapı,
doğumumu görürüm, çıkarım o kapıdan adım-adım yürürüm/
üstüme nasıl nisan tozları yağıyor, yani öyle çoktur ki bahar
işte böyle yürüsem diyorum bahardan çıkıp, kışlara kadar
sararmış yapraklardan, kurumuş pınarlara yağmur eksem
kış kapılarına varmadan çatlasa dudaklarım, kar suyu içsem,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
