Arkasından kapı açılmıştı.
Dur! Ama neden? O hep içerideydi
Bir pavyon havası yoktu dilinin
Bir günah yuvası hiç olmamıştı!
Hafif bir gacırtıyla önce yavaş
Tutuklu bir zamanla aralanmıştı.
Kapı, henüz almamıştı yerini açılmakta
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta