donulur kışın üşünüp
neredesin bilmiyorum
sadece seni düşünüp
acılarla inliyorum
ders versede niceleri
okuyamam heceleri özellikle geceleri
acılarla inliyorum
yatak oda cihet kaçıp
etrafıma salya saçıp
pencereyi açıp açıp
acılarla inliyorum
yok halatım yok ki tek ip
hep peşimde sivil ekip
ben içimi çekip çekip
acılarla inliyorum
dolaşıp mersinle içel
sonra yerim biraz reçel
en azından iki üç el
acılarla inliyorum
gezerek köy belde bucak
ot biçerim bir kaç kucak
atıp bacak üstü bacak
acılarla inliyorum
bu hayat zor kavranıyor
sana düşman davranıyor
iki büklüm kıvranıyor
acılarla inliyorum
unutmayı seçtiğimde
dönüyor baş içtiğimde
kendimden az geçtiğimde
acılarla inliyorum..
Kayıt Tarihi : 28.8.2016 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!