Acıların başka bahara, uzanıp kaldığı,
Ateşlerde yandım, cılız kalan şule misali.
Sanki yanan ben değilim, içinde sakladığı,
Elbet bir gün söner diye, verilmişti gözdağı.
Doruklarda sancımız vardı, şale gibi uzak,
Nem almıştı ten’e inat, sessiz kalan yekvücut.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
