Acılar Sarmalı... Şiiri - Ahmet Baygümüş

öylece kaldı senden kalanlar
aklımın bir köşesine yazılmış gibi
acının,ızdarabın tüm renklerinde
yansır umarsızca
bir çığlık,
bir haykırış,
bir aman,bir havar
ve kahrolası zifiri bir karanlık
içimizin almadığı ürpertiler
söner mi tutuşmuş düşlerimiz?
Şengal dağı solgunluğunda

yanından geçmeyiz güzelliğin
unuttuk sevgiyi,
aşkı ise istemsizce hissediyoruz ancak
kahır kokan tüm zamanlara kin kusuyorum şimdi
acılar biriktiriyorum,gül yerine çocuklarıma
yıldızlar düşüyor bir bir avuçlarıma
ayine durmuş bir rahibim şimdi
bir kurtarıcının zuhurunu bekleyen
yalvarıyorum kemiklerin diliyle
yaşadıklarımız nihayet bulacak mı?

buz kesmiş kelamlar bir bir dökülüyor
sussuzluğun sırrına ermiş dudaklarımdan
yeter artık rihteri ölçülemeyen depremlerden geçişim
acılar sarmalı şiir yazışım
ötelenen ne varsa beri gelsin
"kimliksiz halk"ımın
"yitik ülke"sinin dağlarında
güneş toplamaya giden çocuklarımız
geri gelsin...

14.Temmuz 2015