Örselenmiş yalnızlıkların tabakasında kış güneşi
Dilimde madımak yangınlar
Ritmik kulaçlar atıyorum kendimden çok uzaklara
Gönlümde doyumsuz anılar
Bir ömrün saatini sattım yalanın mezatlarında
Nur topu sevinçleri sarmaladım
Sövdüğüm de oldu malum haksızlıklara
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta