Sanmıştı ki doğduğunda hep mutluluk bu dünyada
Ellerinden uçurtmasının ipini kaçırdığında
Ve onu gökyüzüne emanet etiğinde yeni basmıştı 9 yasına
Askın acısını sevmenin acısını aslında ilk o gün tatmıştı anlamsızca
Laflardı bazen ucurtmasıyla severdi onu ama o da yoktu artık yanında
Saatler 15 yasını vurduğunda
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta