Kırdın onca taş heykeli, korktun put sanarak
Bilmedin nefs ilâhını, övdün nağrayı nutuk ile anarak
Sardın sarmaladın tevhidi şalvara, sakala, şekle sokarak
Şirk ettin rahmeti cehline, şiştin hevana kanarak
İhlası gönlü aşka getirir meşki, şifadır o Kuranı Azizül kelâm
Anlamadın sureyi Alak-ı, kâhya ettin tanrıya nefsini alim sanarak
Bu gariplik ademden buyana uzar gider hikmetten ötürü
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Ağzınıza, yüreğinize sağlık. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta