Sana bir tanrıçaymış
Gibi bakıyordum
Hemen, az önce
Şimdi sen böyle değilsin
O, hiç inanmadığım
Medet ummadığım
Sarhoş düğümlerim gibisin
Her an kopabilir
Yüz üstü bırakabilirsin beni
Sokak lambasının dibine
Sana gitme diyemememi
Bile tercih etmedin
Lavinyaları sevmezdin de
Ondan mı yoksa
Ne çıkar ki bundan
Papatya yazarım
Benim elimde olan
Bana tapan
Her griyi maviye
Arafımı senin iradesiz cennetine
Çeviririm, çevirirdim
O gözler bana bakıyo
Düşlerin düşlerime
Akıyo olsaydı
Mürekkep dolu cildimi
Bir kez olsun okumadın
Üstünde adın vardı halbuki
Kafamı deşen en güzel
Ve de en çirkin
Yine sensin
Ve yine sen
O güzel saçlarını
Kalbime zincir gibi dolayan
Beni bi kaç Damla acıyla
Asırlarca boğan sen
Anlamadığım tek hatam
Ve tek doğrumdun
Bunlara karşın sen
Hâlâ bana bakıp
Fahişe gibi gülüyosun
Neden ararcasına bakan
Çaresiz gözlerime
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 23:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!