Acı Şiiri - Bulut Yoleri

Sokakta bir köpeğin masumiyetine tekme
Atan ayağı gören gözün nefretiyle bekle
Nep net gören bir gözede çare sabır ekle
En imkansız zamanda yaşadığın emekle

Kırk sene sonra yok olucak insanların hırsından
yaşayamamış binbir türlü yetimin tüyü bitmez
İyi olmaktan vazgeçmiş birisinin seçtiği can
Asla Kötü denilecek bir insanın tüyü etmez

Bu şakamı ya dediğin durumlar mi var
Dost dediklerin yaranı durular mi lan
Gitmediği yerleri yorumlayan mi var
Orta parmak işte biraz bunun için var

Aşk dediler yandım bakmadım hiç kârıma
Ne olursa olsun laf ettirmedim hiç yârıma
Sen dedikçe kalmadı umudum bugün ile yarına
Tutunacak tek dalım sende gittin ağrıma...

Geleceğimin kaygısı gecmisimde var sızı
Hayat boktan bir yer birde bozuksa yazgısı
Beslemiş büyütmüş gözünü oymuş kargası
ya sırtımda parkasin ya burnumda halkasin

Öyle yıkılmış ki bir hata da savrulur
Bir anlatabilse cihan önünde bağ kurur
Yutmuş içinde gözüküyor binlerce bagirtilar
Attığı her adımda kendine bir ağ kurur

Hiç bir sik olmayacaksa bu kadar acıyı niye çektim
gram gram hesaplayacaksam kalbimle mi bilcektim
Seni ölmeden önce bir kere karşımda gorsem
Kordugumun gramiyla mi oynuyorsun dicektim

Beni kimsenin anlamayacagi biri yaptın gittin
Bulunduğum yere sanki biri baktı gitti
Önüme bir havuç kadar sen koydun koştum
elimde bir avuç ben kaldı hani sen bir dosttun?

Çarenin yatistirmak olduğu bir hayattayım
Dem mem kalmadı dibim çöktü bayatladim
Çatır çatır catlarken omrumdeki fayhatlari
En fazla ben yandım diye kimseye dayatmadim

Hikayesi bilinmiyor sızmış bir köşede oturuyor
Kan ter içinde kalmış hala koşuyor yoruluyor
Koşmaktan başka çaresi olmayan dizleriyle
Bana bakıyor beni gören var mı diyen gozleriyle

Göz yaşları aksa belki, aci , ateşini kesecek.
Hırsına yenik dusmese yaşamaya gücü yetecek
Derin derin bakan bir vefası var içinde sanki
Ya da ben yandım kimse yanmasın diyecek

Yazık çok yazık devirdiler sazı
Kışı yaz diye satıyorlar yanmasın çevir kazı
Almasa kömür payı bak nasıl ömür dayı
Dünyaya bak nasıl yaşıyorlar mal.misin

Hayat boktanlasmadi sen yeni anladın resmi
dayananilmazdi En azindan gitmez dedim gitti
Her şey anlamını yitirdi nefret hariç bilki
eğlence başlasın dedim ama yine yaramı diktim

Biktim artık aklımdaki yüzlerin ihanetinden
Yalnız kalmamak için sabretme dirayetimden
Allahsizim ben onu değil o beni reddettiginden
Bin kere zar atsam da gelenin hep yekliginden.