Bir kötürümüm, Irak’a giden uçaklarda, at harici hızlarda. Dağlar, ovalar, ağaçlar, sular ve insanlar neden kaçıyorsunuz?
Iraklaşmak istemiyorum.
Sekize mi böleceksin beni, resimde ve buzdağı hikâyelerinde olduğu gibi? Ben, kaçın parçasıyım? Bölükler, insaniyet kaynıyor kara çukurlarda.
Düşlerim hala, Yusuf kadar güzel, ağlıyorum. Gözlerime kara bir yaz’ma bağlıyorum.
Söz a(ğa) çları dar…
Tenime kar, içime kor sürüyor gözlerin.
Bakamıyorum…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta