Ne acı!
Yoksun...
Seni böylesine delice arzularken,
İçmekten başka bir şey yapamıyorum yalnızlığımla...
Seni arayamıyorum, sesini bile duyamıyorum...
Vazgeçemeyeceğimiz yaşantılarımız,
Narin, kırılgan engellerimiz var bizi birbirimizi ayıran...
Değerli konfor çemberimizin içinde,
Küçücük mutluluklarla yetinmeye çalışıyoruz belki de...
Bizler memur çocuğuyuz be sevdiğim...Alışmışız işte bir kere...
Bizler, ya harçlıklarımızı biriktirir alırız ne alacaksak,
Ya da ay başını bekleriz...Fazlasını istemeyiz...
Ben istiyorum be sevdiğim...Seni istiyorum...
Herşeyden fazla...
Yalnız seni...
Yoksun...
Ne acı!
Kayıt Tarihi : 21.8.2002 01:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!