Ne ustalarla karşılaştım zamanında
Eline çekici alan örse koştu
Dövüldüm hayat atölyesinde demir misali
Yüreğimde hiç sönmeyen kor ateş
Küçücük ellerim nasır, yüreğim acılar haritası
Adil olmayan bir oyun oynanıyor sanki
Keyifleri gıcır, şerefsizlik sıcak ekmek
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Ustalar..."
Kim onlar?
"Deveyi hamuduyla..."
Haramı helal niyetine götürenler mi?
Ya da
"Arsız, edepsiz,
Utanmayı unutmuş
Rabbena, hep bana" diyenler mi!
Bile bile yalan söyleyenler,
"Kargadan başka kuş bilmeyenler mi?"
Batsın onların ustalığı!
Bize "asilik" ve asalet kalsın!
Hem de bugün,
"ZAFERLERİMİZİN GURURU" bize kalsın,
Yeter de artar bile!
Dedim
Kutladım içtenlikle Kardeşimi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta