Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
'insanın iç evi/
kızılcık dallarında saklı /
duygusal fenomenler /
ve ayıplı aksanıyla /
yolculuk fasılları.../
ağulu bir sarmaşığı
okşayarak geçer zaman /
duvarlar arasında /
bir ileri /
bir geri /
havalandırmaya çıkmış gibidir /
seçmeli parmaklıklara tutunan yaşam /
sığınırmış gibi takaların barındığı limana.../...' (Naime Erlaçin)
Sığınır ve sorgularız işte böyle...
Yüreğinize sağlık
günün şairini ve şiirinikutlarım
Yüreğinize sağlık
çok teşekkür ederim.
Şiir hayatınızda başarılar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta