Aç Kapıyı Şiiri - Melihcan Özen

Aç kapıyı bezirgân başı!
Sayhaları dayandı göklerin surlarına,
Bilinci veremli bu sevdanın.
İstesin yakutlar ve inciler saçayım kucağına:
Gözlerinden deryalar taşan,
Deniz kızının.

Aç kapıyı gardiyan!
Zincirler vedahi parmaklıklar;
Bu sevdayı hapsedebilecek,
Kabiliyete sahip değiller.
Bir iç aşk tutsağıdır zaten ruhum:
Gözleri deryalar ötesi,
Deniz kızının avuçlarında.
Atlas ve Adriyatik'in tam ortasında.

Aç kapıyı çilingir!
Rakı kadehlerinin son damlalarına;
Gizledim,
Sevdiğimin baş döndüren çirkinliğini.
Kalbinin yarısı,
Çakır keyif bir derişmendir şimdi ruhum.
Uzatıverse boğulurum; ellerini,
Deniz kızım.
Teslim ederim son nefesimi
Bir neşterin,
Ölüm kadar soğuk;
Yaşam kadar sıcak,
Yüzünde.

Aç kapıyı sevdiğim!
Sana sarılmaların
Tadı damağımda hâlâ
Kızma bana
Saklama gözlerini
Acı telvelere
Kırk yıla kısılıp kalmayalım diye,
Kahve içmedim, o gün seninle...