ne mi düşünüyorum; sana nee!..niye, durup durup soruyorsun bu soruyu bana!..anlaşılan, ağzımdaki baklayı öğrenmek istiyorsun de mi!..yemezler efendim, yemezler!..ağzımdaki baklayı, asla söylemem sana!.denize düşen yıldız gibi çırpın dur valla!..istersen kıyıya çıkıp, seril kumlara; aslaaa!..istersen tutup bir şiir oku Veli’den; inadım inat, söylemeyeceğim işte!.bir tekerleme vardı, çocukluğumuza dair, onu hatırladım şimdi.
inadım inat
kıçım iki kanat!..
derdik; inatlığımız tuttuğunda...şimdi büyüdük ya; ne büyümek ama!..ne inatlığımız kaldı, ne de kıçımızın iki kanatlığı, valla!..kıçımızın kanatlarını vurulan kuşlara bağışladık; bok hallerimizden biridir bu!..inatlı ruhlarımızı da bizi kemiren eşeklere!..bu da, yediğimiz bokların ikincisi!..
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Kutlarım
"Sıyırdık"
Benim bildiğim bu,
Neyi
Nasıl
Sormasın kimse,
De mi ya Örtmenim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta