Nefsimize yenilir iradesiz düşüncelerin zapt ettiği bedenler...
Açlık, ne bedenedir terbiye ne de işkence...
Aç kalmak anlamaktır; lokmanın geçmediği boğazların çaresizliğini... Düşünmektir nefsimizin bizden aldığı insanlığımızı;
düşünmektir nefislerini bile hissedemeyen yoksullukları...
Aç kalmak YARADANA faydasızdır.
Aç kalmak insanlığı anlamaktır.
Nefislerimize bakıp utanmaktır...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta