Küçükken ulaşamadığım kapı zilleri gibisin
Öylece içeri alınmayı beklemek ölüm
Üşüyorum sensizliğin gölgesinde
Donacağımı bilsem de ayrılmam buralardan
Elbet sesimi duyacak,aralayacaksın gönül kapını
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
