Âbide Kedi Şiiri - Mustafa Ünver 2

Özgürlük aşığı kedi
Özgürlük yolunda her şeyi yedi
Özgürlük tutuklusu kedi
Tekme yedi tokat içti
Özgürlük benim adım dedi kedi
Aç kaldı susuz kaldı
Özgürlük benim ekmeğim aşım dedi
Evsiz barksız ocaksız kaldı
Gün geldi tüm kediler yaşlandı
Ve tüm kediler köşe bucak toplandı
Yahudi avına çıkmıştı bütün belediyeciler
Sokak sokak ev ev kediler toplandı
Toplama kamplarında kazanlar tufana hazırlandı
Fokur fokur kaynayan kazanlar
Kapaklarını zor tutan ateş odaları hazırdı
Bütün kediler aynı çuvala kondu
Ama hepsi değil mi?
Özgürlük aşığı yaşlı kurt
Öyle kolay olmadı teslim
Saatlerce kaçtı, direndi
Oysa tüm öteki kediler
Ne de kolay girdiler çuvala
Sokaktaki en yüksek ağacın
En yüksek dalına tırmandı
İtfaiye merdiveni getirdiler sonunda
Tüm mahalle toplandı
Şenlik vardı
Özgürlük şöleni seyredilmese olmazdı
Metrelerce tırmandı işçi, terledi
Eldivenli elini tam uzatmıştı ki
Özgürlük tutkunu kedi bir kartal oldu
Kanat çırptı, tüy döktü
Yerde upuzun yatıyordu cansız
Dev bir âbide yatıyordu yerde sere serpe
Bir âbideydi elbet, hem özgürlük âbidesi
Belki verirdi canını
Kimse alamazdı zorla ruhunu
Özgürlük tutkunu özgür kedi
Yine özgür, yine özgür