Abdurrahman Yıldız Şiirleri - Şair Abdur ...

Şeytanın emir eri, olduk nefsin esiri
Basiretler bağlandı, kalmadı hiç tesiri
Rahmetine güvendik, azabını unuttuk
Mezara konulunca, o kafeste uyandık
Nefsimize zülm ettik, Bel-am’lara aldandık

Batılın tüm renkleri, sana karşı birleşmiş
Allah yardım eylesin, millet seni çok sevmiş
Yalan dolan vaadler, kandıramaz milleti
Vatandaş Tayyib diye, oy gününü beklermiş

Helal olsun Tayyib'e, dört dörtlük bir adamdır

İbret ile bakarmısın
Aşk yolunda gidenlere
Elin tutup öpermisin
Bu yollarda erenlere

Öyle kutsal bir yoldurki

Dalma gönül deryasına
Boğulursun demedim mi?
Bu yol muhabbet yoludur
Aşamazsın demedim mi?

Kayb edersin kuvvetini

Baharın güzelliği kalmadı sende
Temmuzda soğuktan dondurdun bizi
Sarıl bana diyen bakışlar nerde?
Dikenler üstüne oturttun bizi

Destan oldu aşkımız yaban ellerde

Aklı olan dünya için toz olmaz
Yiğit ile namert asla bir olmaz
Her sevdiğin bir gün gelir terk eder
Bu dünyada ana gibi yar olmaz

Zengin fakir bir kazanda kaynamaz

Bir yanda başdüşmanım öbür yanımda nefis
Ablukaya aldılar zerkettiler kötü his
Düşünmeğe fırsat yok veballer ardı sıra
Hayırlara gelince beden onlara perhiz

Doğruya doğru demek
Eğriye eğri demek
Kul olmanın gereği
Hak’ ka başını eğmek

Bir’e eğilmeyen baş

Alimin cübbeleri
Cahillere yakışmaz
Tez çıkar hileleri
Cahilden alim olmaz

O mürüvvet libası

Cuma ile beş vakit sanki bize nafile
Dinimizi sığdırdık bayramlarla kandile
Bu uğursuz zilletler gafillere az bile
Müminin hayatında Kuran'sız yaşam olmaz
Secdeye inmeyen baş, inanın iflah olmaz