Balkanlar ile Kafkasya sızımdır benim
Sabah akşam özgürlük diyerek inlerim
Adları geçtiğinde yüreğim burulur
Bakarsın bir gün gönül hasretten kurtulur
Enver misali Çeğan'da kapanınca gözümüz
Turan yolunda yürekten gülecektir yüzümüz
Biz bu uğurda koşuyorken durmadan amansız
Madalyalar takar göğsümüze mitralyözümüz
Bunlar için miydi Ey koca Yavuz,
Düştün yollara aştın şu Sinayı?
Bunlar için mi oldun sen kılavuz?
Avrupalı yıksın diye binayı.
Ya Sen hey gidi İstanbul Fatihi,
Düştün ki düşülecek en büyük aşka
Bilmedin sevilecek vatandan başka
Ki önce "Vatan" ve "Hürriyet" demiştin
Nerede imdat duydu isen yetiştin
Bir coşkun sel gibi durmadan akıyorum
Su başını kahpeler tutmuş bakıyorum
Uzaklarda beni çağıran bir şey, ses var
Bu sesi duyanlar bir feryat çığlık sanar
Yüreğim yine dolup taşıyor
Ne yapacağım bilemiyorum
Düşman yaralarımı kaşıyor
Artık nasihat dinlemiyorum
Türkmenelimiz hep kan ağlıyor
Umutsuzluk tasa yakışmaz bizlere
Bizler umut olup da doğanlardanız
Duyun sesimi bu sözlerim sizlere
Düşmanını kanında boğanlardanız
İnsan yüreğiye karar vermelidir
Gecenin en karanlığı fecrden önceki andır
Ey uykuya aşık olan ancak kendini kandır
Güneş yine doğacak ve adını biz koyacağız
Bize bu gücü veren şu yüreğimizdeki imandır
Sen debelen karanlıkta kendini rüyaya kaptır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!