Soldu güneş
Kurudu yüreğimdeki çiçekler
Baktım aynaya
Tanıyamadım kendimi
Gece demekle sevgiliye
Galiba hata ettim
Yitip giden parçamsın
Masumiyetim
Kırgınlığım
Deli doluluğum
Belki de bu yüzden aşık oldum ben sana
Bir daha kopamadım senden bu yüzden
Bir kuştu Özlem
Ellerimle yaptığım
Uçmayı öğrettiğim
Kanadı kırık bir kuş
Nasıl nakış nakış işlemişse annem
Söz verdim kendime
Geçmişim artık çıkmayacak önüme
Kalemin keskin ucundan dökülen kirli sözcükler
Yaşamamış gibiyim kokuşmuş anılar sizi
Hele seni hiçbir yerden çıkaramam sevgili
Avuçlarımda yakılan anıların külü
Bu romanın üzerinde kalem izlerim var
Suçlu arıyorsanız o benim hayat değil
Sevgili bırakıp gittiğinde de
Ben yazmıştım senaryoyu
Seni çok ama çok seviyorum dediğimde de
Söz vermiştim kendime
Sana bir daha şiir yazmayacağım diye
Çok kalleş biriymişim
Yıldızlar intihar ederken dün gece
Apansız uzandı elim kaleme
Aklımda sen elimde kalem
Gökyüzünde tutunmak için
Yok bir nedenin
Kay da millet dilek tutsun
Bak parmaklarıyla
Seni işaret ediyor sevgililer
Iskala hayatı ne olacak
Belki öyle yaşarsın herkes gibi
Bilerek yap bunu
Tam on ikiden vurmak niye
Kenarından yanından yöresinden
Bazen sadece içine çekerek kokusunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!