Kimden senin ilhamın, söyler misin ey şair?
Bu günler de periden(!) alıyor da hep kahir!
Şayet cinden periden, alınırsa bir ilham;
O, kişinin başından, eksik olmaz tasa, gam!
Kur’an ise tek güneşin, etrafında ol pervane!
Yörüngenden çıkma sakın, her daima kal pervane!
Celp etmesin seni asla, sahte şemsler ve yıldızlar;
Ne rücu et ne havf eyle, kalp bilmesin ol perva ne!
Mü’min misin, müşrik mi?
Bu halin ne kardeşim?
Taat mıdır bu şirk mi?
Kendine gel kardeşim?
Kimliğine tekrar bak!
Bilir misin Müslüman, hakikat-ı mehdi ne?
Mehdi derler Kur’an’lı ve Sünnetli şu dine!
İstiyorsan hidayet, gerçekten de sen dostum?
Başka mehdi arama; et ittiba mehdine!
Dikkat edin gözlere!
Bakmasınlar yüzlere!
Na-mahremi tarassut;
Zarar verir özlere!
Had koymadan nazara;
Halin, tavrın uymuyor, hiçbir müspet kıstasa;
Nedir bunun meali, delirdin mi sen evlad?
Baka, baka şu hale, sardı beni gam, tasa;
Ne olursun dön Hakka, yap hayatta bir milat!
Aşk-ı memnu; kalbi yad’a vermektir;
Meyve diye, zakkum, zıkkım dermektir!
Aşk-ı meşru; kalbi yar’e vermektir;
Sonucunda; Hak rızaya ermektir!
Herkes hasret bir şeye, ben hasretim has dosta;
Elli yıldır ararım, bulamadım ne yazık!
Varsa öyle bir aday; canım kurban o dosta;
Dost sandığım kimseler, attı bana hep kazık.
Has’tır diye güvendim, hasım çıktı çokları;
Dinde farzken kapanmak;
Bu kompleks ne ey bacı?
Madem diyor kapan Hak!
Yap emrini baş tacı!
Eşya mı ki, bir kadın?
Ben beşerim Allah’ım!
Çok şaşarım Allah’ım!
Vermez isen hidayet;
Had aşarım Allah’ım!
Ben pür-şerrim Allah’ım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!